هدف این پژوهش بررسی تأثیر شهروند هوشمند بر مدیریت شهری در شهر جهانی یزد است. جامعه آماری شامل ساکنان شهر یزد بوده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۸۴ نفر تعیین شد. در ابتدا، با مطالعه مبانی نظری و پیشینه پژوهش، ۲۰ شاخص شناسایی و پرسشنامه ای طراحی شد که روایی آن توسط ۱۰ نفر از خبرگان حوزه مدیریت شهری و فناوری اطلاعات تأیید گردید. نتایج پرسشنامه با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی رتبه بندی شدند و مؤلفه های اصلی استخراج شدند. سپس با استفاده از مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM)، ماتریس های خودتعاملی اولیه و نهایی تدوین و مدل نهایی ترسیم گردید. یافته ها نشان داد که عوامل شناساییشده در چهار دسته متغیر های مستقل، پیوندی، وابسته و خودتعاملی قرار گرفتند. مسئولیت پذیری، رعایت قوانین، توجه به منافع عمو می، رفتار مناسب شهروندی و فرهنگ زندگی اجتماعی در دسته متغیر های مستقل و با بیشترین تأثیرگذاری قرار گرفتند. هویت مجازی، تعامل و تأثیرپذیری در گروه متغیر های پیوندی و بروز بودن و آگاهی از رویداد ها در مرز متغیر های پیوندی و وابسته جای گرفتند. سایر عوامل نیز در دسته متغیر های وابسته قرار گرفتند. این پژوهش با ارائه مدلی جامع، روابط میان مؤلفه های شهروند هوشمند و مدیریت شهری را تبیین کرده و می تواند به بهبود برنامه ریزی و سیاست گذاری های شهری کمک کند.
این مقاله در نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی جلد ۲۴ شماره ۷۸ صفحات ۸۰-۵۵ منتشر گردیده است